Conseyu d'Europa

Conseyu d'Europa
organismu internacional
Llocalización
Sede Palacio de Europa (es) Traducir
Direición Francia
Coordenaes 48°35′42″N 7°46′19″E / 48.59494795°N 7.77193205°E / 48.59494795; 7.77193205
Conseyu d'Europa alcuéntrase en Francia
Conseyu d'Europa
Conseyu d'Europa
Conseyu d'Europa (Francia)
Historia
Fundación5 mayu 1949
Participación empresarial
Filiales
Propietariu de
Formáu por Comisión Europea contra el Racismo y la Intolerancia (es) Traducir
Albania
Andorra
Armenia
Austria
Azerbaixán
Bélxica
Bosnia y Herzegovina
Bulgaria
Croacia
Xipre
Chequia
Checoslovaquia
Dinamarca
Estonia
Francia
Xeorxa
Alemaña
Grecia
Hungría
Islandia
República d'Irlanda
Italia
Letonia
Liechtenstein
Lituania
Luxemburgu
Malta
Moldavia
Mónacu
Montenegru
Países Baxos
Macedonia del Norte
Noruega
Polonia
Portugal
Rumanía
Rusia
San Marín
Sarre
Serbia
Serbia y Montenegru
Eslovaquia
Eslovenia
España
Suecia
Suiza
Turquía
Ucraína
Reinu Xuníu
Presupuestu 496 000 000 € (2020)
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

El Conseyu d'Europa (abr: CdE; en francés: Conseil de l'Europe y n'inglés: Council of Europe) ye una organización internacional d'ámbitu rexonal destinada a promover, per aciu la cooperación de los estaos d'Europa, la configuración d'un espaciu políticu y xurídicu común nel continente, sofitáu sobre los valores de la democracia, los derechos humanos y l'Imperiu de la llei.

Constituyíu pol Tratáu de Londres el 5 de mayu de 1949, el Conseyu d'Europa ye la más antigua de les organizaciones qu'escuerren los ideales de la integración europea, y ye coles mesmes la única qu'integra nel so senu a tolos Estaos europeos, sacantes Bielorrusia, Kazakstán[1] y la Ciudá del Vaticanu,[2] escluyíos por ser los sos rexímenes políticos incompatibles colos principios que sofiten la pertenencia al Conseyu. Asina, el Conseyu d'Europa consta de 47 países miembros, tolos de la Europa entendida na so más amplia concepción xeográfica. Nengún de los estaos europeos parcialmente reconocíos nel marcu de les Naciones Xuníes (Kosovu, la República Turca del Norte de Xipre, Osetia del Sur, Abkhasia, Transnistria y Nagorno-Karabakh) ye miembru anguaño del Conseyu d'Europa. Tienen l'estatus d'observadores la Santa Sede y cinco estaos non europeos: los Estaos Xuníos, Canadá, Xapón, Israel y Méxicu.[3] La so pluralidá, sicasí, nun foi óbiz pa la emerxencia cada vez más bultable de la Xunión Europea como foru políticu y xurídicu más relevante del procesu d'integración europea.

El réxime xurídicu del CdE ríxise de conformidá col so Estatutu, aprobáu pol Tratáu fundacional de Londres, de 1949. Col fin d'algamar los sos oxetivos y esplegar afechiscamente les sos atribuciones, el CdE consta de dellos órganos internos, ente los qu'una Asamblea parllamentaria, un Comité de Ministros y una Secretaría Xeneral, que les sos funciones exércense de manera coordinada integraes nel senu d'una mecánica institucional propia, al traviés de la que confórmase, articúlase y aplícase la voluntá de la organización. Arriendes, el CdE viénose dotando de dellos preseos institucionales autónomos, que vinieron asumiendo l'exerciciu de les nueves funciones y facultaes con que se dotó al CdE; el más relevante d'estos organismos internacionales venceyaos a la organización, pola trescendencia política y xurídica del so llabor, ye ensin dulda el Tribunal Européu de Derechos Humanos.

El Conseyu d'Europa tien la so sede na ciudá francesa d'Estrasburgu. Coesisten na organización dos idiomes oficiales: l'inglés y el francés, ensin perxuiciu del usu corriente d'otres trés llingües complementaries: l'alemán, l'italianu y el rusu. España y Grecia, pela so parte, sufraguen l'usu de les sos respeutives llingües, que queden asina oldeaes de fechu a les trés llingües complementaries.[3]

  1. La república de Kazakstán presentóse como candidata en 1999,pero foi refugada pola so poca tresparencia política y la so violación de los derechos humanos. Aun así,el país efectuó grandes cambeos nos últimos años y de xuru se xunte nun futuru cercanu.
  2. La Santa Sede tien anguaño estatutu d'Observador nel Conseyu de Ministros.
  3. 3,0 3,1 Web del Conseyu d'Europa

Developed by StudentB